เกียวโตเป็นเมืองของการไหว้พระสวดมนต์ ที่นี่มีวัดและศาลเจ้าเป็นพันๆแห่งตั้งอยู่ในตรอกซอยซับซ้อนห้อมล้อมด้วยเนินเขา ผมสงสัยว่าปีหน้าผมจะพบเจอกับปัญหาส่วนตัวและปัญหาทั่วไปในปีต่อๆไปไหม ผมก็เลยเลือกมานมัสการสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดคิโยมิซึเป็นแห่งแรกของปีเพื่อที่จะกระโดดออกจากชั่วร้ายเหมือนกับการกระโดดออกจากระเบียงไม้คิโยมิสุโนบูตาอิลงมา
ว่ากันว่าถนนคนเดินลาดลงซานเน็นซะกะที่นำไปสู่วัดคิโยมิซึมีชื่อเดิมมาจากคำว่า"ซาน เนอิ"ซึ่งหมายความว่า"คลอดลูกง่าย" หลังจากที่ผมพนมมือไหว้พระองค์ใหญ่ในวัดคิโยมิซึ ผมได้เดินรอบศาลเจ้าจิชูที่ตั้งอยู่ด้านหลังวัดคิโยมิซึ
ศาลเจ้าจิชูให้พรเกี่ยวกับการแต่งงานดังนั้นที่นี่จะครึกครื้นและเต็มไปด้วยสาวๆอายุน้อย นอกจากนี้ยังมีเทพเจ้าโชคลาภทั้งเจ็ดที่เรียกว่าชิจิ ฟุคุ จิน ในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเค้าว่ากันว่าเราควรสวดภาวนาด้วยความรู้สึกสำนึกในบุญคุณแทนที่จะขอพร คุณอาจจะภาวนาเบาๆว่า"ขอบคุณเทพเจ้าที่ช่วยดูแลปกป้องฉันอยู่เสมอ ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้สมาชิกในครอบครัวทุกคนฉันมีความสุขปราศจากโรคภัยในปีนี้และฉันขอขอบคุณท่านอีกครั้ง"
หลังจากที่เหล่าเทพเจ้าได้ยินเสียงภาวนา อาจจะพูดกับตัวเองว่า"โอ้ ชายผู้นี้ช่างแปลกคน เขาไม่ได้มาขอพรใดๆพูดแต่คำว่าขอบคุณ วันนี้ทั้งวันมีคนมาหาฉันเกือบ 50000 คน พวกเขามาเพื่อขอพรกันทั้งนั้นและแม้ว่าความปรารถนาของพวกเขาเป็นจริง แต่ก็ไม่มีใครเคยกลับมากล่าว"คำขอบคุณ"เลย มนุษย์มีความทะนงตัวเหลือเกิน แล้วชายคนนี้ล่ะ?เขาไม่ได้ขอพรใดๆเลย พูดแค่คำว่า"ขอบคุณ" เอาล่ะ! ฉันเลือกได้แล้วว่าจะประทานพรให้เขาโชคดีในปีนี้! วู้!"
ระหว่างทางกลับผมแวะดื่มกาแฟแก้วแรกที่ร้านกาแฟอิโนดะแทนที่จะเป็นเหล้าสาเกฉลองปีใหม่
เมื่อผมออกมาจากร้านและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าของเกียวโต ผมรู้สึกถึงอากาศที่เย็นเฉียบสะอาด บริสุทธิ์และเห็นเกล็ดหิมะโปรยปรายเป็นพักๆอยู่ในความเงียบ
