ฉันรักตลาดนัด ในความคิดของฉัน การช้อปปิ้งใด ๆ ก็ตามที่ฉันสามารถซื้อชุดสีชมพูพิมพ์ม้าลายในราคาเพียง 500 เยน เป็นการช้อปปิ้งที่ดี
ฉันลากตัวเองออกจากเตียง ในเช้าวันอาทิตย์ที่มืดครึ้ม และมุ่งหน้าไปยังสถานีเจอาร์ ชินะกะวะ และ ตลาดนัดอินเตอร์ซิตี้ ชินะกะวะ
ฉันพยายามหามันในตอนแรก แต่แล้วเพียงแค่ใส่ที่อยู่ลงใน Google map และเดินตามผู้คนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้อุดหนุนตลาดนัด แล้วฉันก็พบมัน
กระจายอยู่ทั่วพื้นที่สองชั้นของอาคารที่เงียบสงบ อาคาร อินเตอร์ซิตี้ ชินะกะวะ ตลาดนัดนี้ทำให้นึกถึงเพลงเก่าเกี่ยวกับตลาดบนถนนพอร์โทเบลโล่ (Portobello)
ถนนพอร์โทเบลโล่ ถนนพอร์โทเบลโล่
ถนนที่ร่ำรวยไปด้วยของเก่าเก็บ
ทุกสิ่งและทุกอย่างที่ผู้ชายสามารถขนได้
ที่ขายจากรถเข็น บนถนนพอร์โทเบลโล่
แทนที่คำว่า ‘ถนน’ ด้วย ‘อาคาร’ และ ‘ผู้ชาย’ ด้วย ‘โอะบะซัง’ แล้วละก็เกือบจะเป็นสิ่งเดียวกันเลย
เครื่องประดับเงินทำด้วยมือวางอยู่ข้างขวดกระดุม ชุดวินเทจสีครีมอยู่แนบกับเสื้อยืดสีนีออนที่มีตราโค้ก เครื่องถ้วยชามเบียดเสียดกันกับกางเกงชั้นในคุณยายและเสื้อชั้นใน ถุงเท้าเรียงแถวตั้งฉากกับแม่เหล็กรูปร่างปลาดิบ สุนัขหุ่นยนต์เซ็นเซอร์ที่น่ารำคาญจะเห่าทุกครั้งที่ มีคนโน้มตัวลงมาดูกระเป๋าถือ
ท่ามกลางสิ่งของตลาดนัดตามปกติ ก็มีบางชิ้นที่น่าทึ่ง เสื้อผ้า เครื่องประดับ และเครื่องใช้ในบ้าน ที่คุณจะหาซื้อได้ยากจากที่อื่น หลายต่อหลายครั้งที่กระเป๋าสตางค์ของฉันเกือบออกมาจากกระเป๋า แต่เมื่อฉันนึกขึ้นได้ว่า ฉันใช้ชีวิตอยู่กับกระเป๋าเดินทาง นั่นได้หยุดฉันจากการซื้อชุดน้ำชาโบราณและชุดเสื้อผ้า
สำหรับผู้ที่ต้องการตั้งแผงขายที่ตลาด ลงทะเบียนทางโทรศัพท์ (03-3226-6800) และเสียค่าใช้จ่าย 3200 เยน สำหรับแผงสินค้ามือสองธรรมดา
และสำหรับคนที่เหมือนฉัน ที่ต้องการเพียงแค่ใช้จ่ายเงินงบประมาณรายสัปดาห์ไปกับชุดสวยๆ และกิ๊ปติดผมสีสันสดใส ตลาดจะเริ่มเวลา 10:00 น. ทุกวันอาทิตย์และจะดำเนินไปจนถึง 4:00 น. ฉันขอแนะนำให้ไปที่ตลาดแต่เช้า และให้เวลาตัวเองเดินชมของที่วางขาย
