ก่อนจะไปญี่ปุ่น ฉันกังวลมากว่าจะไม่ได้ปั่นจักรยานเที่ยว เพราะรู้ว่าญี่ปุ่นคนเยอะ รถบนท้องถนนคงจะเยอะเมือนกันโดยเฉพาะที่โตเกียว แต่แล้วก็ไปอ่านเจอบทความหนึ่งในอินเทอร์เน็ต
‘20 อันดับแรก: เมืองที่เป็นมิตรกับจักรยานที่สุด (The 20 Most Bike-Friendly Cities In The World) เชื่อหรือไม่ว่าเมืองโตเกียวเป็นหนึ่งในนั้น 20 เมืองนั้น
รถไฟ ในญี่ปุ่นจะอนุญาติให้นำจักรยานขึ้นบนรถไฟได้ แต่ต้องเป็นจักรยานพับได้ และใส่ในถุงจักรยานให้มิดชิด ถ้าเป็นจักรยานไซด์ธรรมดา ก็ต้องถอดล้อออกทั้งสองล้อแล้วใส่ในถุงจักรยานหรือในกล่องเช่นกัน
ฉันอยากได้จักรยานพับได้คันเล็กๆมานานแล้ว และรู้ว่าที่โตเกียวมีขาย หลังจากไปตามหาซากุระบนภูเขา วันต่อมาก็ไปตามหาจักรยาน
แล้วก็ได้มาสมใจ เป็นจักรยานพับได้คันเล็กที่พับแล้วขนาดเท่าถุงกอล์ฟ มีล้อเล็กๆสำหรับลาก และเบามากๆ
ทำให้มีคนเห็นสาวไทยหอบจักรยานขึ้นๆลงๆรถไฟ ฝ่ากลางฝูงชนอยู่กลางกรุง สถานีรถไฟแต่ละแห่งในโตเกียวนี่คนเยอะมากๆ ถึงเยอะมหาสาร
โดยเฉพาะสถานีชิบุยะที่ฉันต้องเข้าๆออกๆอยู่เป็นอาทิตย์ และต้องหยุดถามทางทุกครั้ง เคยเล่นเกมส์เขาวงกตไหม นั่นแหละใช่เลย
จริงๆ แล้วโตเกียวเป็นเมืองแห่งจักรยาน ที่มีจักรยานนับไม่ถ้วน ไปที่ไหนทุกซอกทุกซอย ถนนน้อยใหญ่ก็มีจักรยานมากมาย
บ้านแต่ละหลังจะมีจักรยานจอดอยู่อย่างน้อย 2 คัน ไม่เว่อร์เลยนะ แล้วตามหน้าร้านค้าก็มีจักรยานจอดอยู่แน่นเอี้ยด ขนาดตรงป้ายห้ามจอดจักรยาน ก็ยังมีจักรยานจอดอยู่ เห็นว่าเขามีใบสั่งให้จักรยานด้วย แต่ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า
ทาง ฟุตบาทที่โตเกียวเป็นทางราดปูอย่างดี ที่คนเดินเท้าจะต้องแบ่งปันกันกับจักรยาน แล้วก็เดินใจลอยไม่ได้ด้วยเพราะนักปั่นบางคนซิ่งจริงๆ ขนาดมีลูกบนจักรยานทั้งหน้าหลัง ยังแล่นแซงฉันกันเป็นว่าเล่น
แล้ว แม่ๆแต่ละคนก็ปั่นจักรยานกันเก่งมาก เพราะที่ญี่ปุ่นนี่ไม่ค่อยจะราบเรียบ เป็นเนินขึ้นๆลงๆตลอด คุณเธอก็หอบลูกบนจักรยานไปกันฉิวเลย เห็นแล้วน่าหวาดเสียวมาก มีแต่คนต่างถิ่นคนนี้ที่ต้องค่อยลงเนิน เพราะกลัวหน้าขมำลงไปจูบฟุตบาท
ริมฝั่งแม่น้ำทุกสายจะใช้เป็นที่สาธารณชนจริงๆมีทางเดิน+จักรยาน ขนาบทั้งสองข้าง ห่างจากในเมืองมาสักนิดก็จะมีสนามฝึกเบสบอล กีฬายอดนียมของญี่ปุ่น สนามฝึกเบสบอลนี่มีอยู่มากมายเรียงรายตลอดฝั่งแม่น้ำ ไม่ต้องแย่งกันเลย