คายะบาโช โตเกียว เมโทร

ในแวบแรก ที่นี่ดูไม่เหมือนสถานีโคยาบาโชมากนัก

สถานีเล็กๆ บนสายฮิบิยะและโซไซ โตเกียว เมโทร ทางตะวันออกของเมืองนั้นไม่เจริญตาและจนถึงวันนี้ฉันก็ยังไม่มีเหตุผลที่จะเดินทางไปที่นั่นเลย

แต่เพราะอยากจะเขียนบทความ เพื่อนและฉันจึงได้ใส่หมวกเท็ตจัง (เทรนสปอตเตอร์) และเดินทางไปยังชานชาลา

เพราะไม่มีอะไรให้เขียนมากนัก เราจึงพบว่าตัวเองกำลังเล่นเกมโดยการนับตัวเลขของสถานี และพบผลลัพธ์บางอย่างที่น่าสนใจ

ตัวอย่างเช่น ตอนนี้ฉันสามารถบอกคุณได้เลยว่ามีซุ้มอำนายความสะดวกในสถานีไม่น้อยกว่าห้าซุ่มในสถานีเดียว คุณจะไม่ดื่มเหล้าหรือชา หรือเคี้ยวหมากฝรั่งระหว่างที่รอให้รถไฟมาถึงสถานีคายะบาโช

ผู้ที่ชื่นชอบของหวานอาจจะสนใจที่ได้รู้ว่าที่นี่มีซุ้มขายไอศกรีมและขนมเค้กฮิโรตะในสถานีด้วย ซึ่งทั้งสองอย่างขายด้วยเสียง shu-ais ที่น่าสนใจ

นอกจากนี้เรายังนับเครื่องจำหน่ายเครื่องดื่ม เครื่องจำหน่ายบุหรี่และเครื่องจำหน่ายไอศกรีมที่มีอยู่ห้าเครื่อง ในกรณีที่คุณไม่อยากจะเดินไปที่ซุ้ม

และนี่คือ มิสเตอร์ มิ้นท์ สำหรับผู้ที่มีแรงกระตุ้นฉับพลันสำหรับการทำกุญแจสำรองในระหว่างการเดินทางไปที่ทำงาน

นอกจากนี้ยังมีเครื่องชินเซย์ แบงค์ เอทีเอ็ม ซึ่งมีประโยชน์มาก แต่มันซุกอยู่ในมุมที่แปลกตาและเพื่อนของฉันมองเห็นมันก็เพราะเขามีตาที่แหลมคมราวกับนกอินทรี

ที่นี่มีทางออก 12 แห่งและประตูหมุนยี่สิบบานที่จะพาคุณไปยังสถานที่ที่น่าสนใจ เช่น สะพาน คายาบะ บาชิ ตลาดซื้อขายหุ้น โตเกียว และสมาย โฮเต็ล โรงแรมที่เป็นมิตร

เราพบก๊อกน้ำที่ชานชาลาหนึ่งซึ่งฉันคิดว่ามันอาจจะเป็นไอเดียที่ดีถ้าหากว่าก๊อกนั้นไม่ติดตั้งในแบบคว่ำ

หากยังน่าสนใจไม่พอ เราก็ได้รู้ว่าทางออกนั้นอยู่เหนือระดับน้ำทะเล 2.5 ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องสำคัญมากพอที่จะประกาศบนแผ่นโลหะขนาดใหญ่

นอกจากนี้เรายังพบบูธรูปถ่ายอีกหนึ่งบูธ รองเท้าคู่หนึ่งและป้ายที่เตือนพวกเราถึงอันตรายของลูกโป่งอลูมิเนียม

การเล่นเกมด้วยการนับตัวเลขเป็นวิธีการใช้เวลาในคายะบาโชที่สนุกมาก แต่จำนวนที่ฉันชอบคือเลข 11 เป็นตัวเลขของจำนวนเนคไทที่มีขายในซุ้มหนึ่ง!