พิพิธภัณฑ์และคาเฟ่ไซโตะ

เมืองของฉันมีพิพิธภัณฑ์อยู่สองสามแห่งเช่นฮาคุรันคันกับโอโมดาคายะ ที่โอโมดาคายะจัดแสดงของใช้ในชีวิตประจำวันของคนทั่วไป ส่วนที่พิพิธภัณฑ์ไซโตะจะเน้นไปที่ของใช้ของเหล่าชนชั้นสูง

พิพิธภัณฑ์และคาเฟ่ไซโตะ อยู่ติดกับพิพิธภัณฑ์พื้นเมืองโอโมดาคายะ ตั้งอยู่บนพื้นที่ซึ่งเป็นทรัพย์สินเดิมของตระกูลไซโตะ ผู้ทรงอิทธิพลในช่วงเคโอะ (ค.ศ. 1865-1869) แห่งสมัยเอโดะ ส่วนคาเฟ่ตั้งอยู่บนพื้นที่เรือนใหญ่และตอนนี้ได้ถูกกำหนดเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ของยุคเคโอะ ภายในคาเฟ่คุณสามารถดื่มชาเขียวและทานขนมหวานของญี่ปุ่นในห้องตาตามิสมัยก่อนแบบขนานแท้พร้อมกับชมสนามที่สวยงามไปด้วย ที่นั่นคุณจะได้เห็นตุ๊กตาผู้หญิงที่ทำขึ้นในสมัยเอโดะอยู่จำนวนหนึ่ง ฝั่งตรงข้ามคาเฟ่จะเป็นร้านขายของที่ระลึกเล็ก ๆ ที่มีงานฝีมือแบบญี่ปุ่น กระเป๋า กระเป๋าใส่เหรียญ เครื่องประดับผม เครื่องหอม ฯลฯ

ทางเข้าสู่แกลลอรี่ศิลปะตั้งอยู่ด้านล่างถนนแคบ ๆ ที่สวยงามชื่ออิงาวะ-โคมิจิ ที่มีหินกลมและสายน้ำล้อมรอบ ตั้งอยู่ระหว่างโอโมดาคายะกับพิพิธภัณฑ์คาเฟ่ไซโตะ ถ้าคุณไม่สังเกตให้ดีก็จะเดินเลยได้

ในฤดูร้อนตรงนี้จะเป็นจุดที่เหมาะกับเด็ก ๆ ในเมืองมาเล่นน้ำกัน พวกตัวเล็กจะชอบเดินเล่นเท้าเปล่าในน้ำ!

ที่พิพิธภัณฑ์จัดแสดงผลงานทางศิลปะที่หลากหลายเช่นอักษรวิจิตร ภาพเขียน และอุปกรณ์พิธีชงชาที่ตระกูลไซโตะเคยใช้มากว่า 270 ปีแล้วตั้งแต่สมัยเอโดะ พิพิธภัณฑ์มีวัตถุ 1,300 ชิ้นในครอบครอง ซึ่งมีทั้งถ้วยชา จานใส่ขนมหวาน หีบบรรจุชา ฉากพับ และม้วนแขวน 

ทางพิพิธภัณฑ์จัดห้องแสดงเป็นสี่ห้อง ได้แก่ห้องนิทรรศการผลงานถาวร ห้องนิทรรศการพิเศษ ห้องสมุด และห้องน้ำชา เนื่องจากมีวัตถุโบราณอยู่เป็นจำนวนมหาศาล จะมีการผลัดเปลี่ยนมาแสดงเป็นระยะเพื่อให้ได้ชมวัตถุอื่น ๆ บ้าง ซึ่งจะเปลี่ยนตามฤดูกาล กิจกรรมพิเศษ หรือเปลี่ยนตามช่วงปกติ

งานอักษรวิจิตรชิ้นหนึ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษมีความลวงตาอยู่เล็กน้อย ภายในห้องนิทรรศการถาวรมีงานอักษรวิจิตรที่เมื่อมองเฉียง ๆ จะมีรูปร่างต่างจากมองตรง ๆ เวลาเดินเข้าหาภาพจะเห็นเป็นกระต่าย แต่พอจ้องตรง ๆ จะเห็นดวงจันทร์ ชาวญี่ปุ่นไม่ได้มีเรื่องเล่าของ "ชายบนดวงจันทร์" แต่เป็นกระต่ายแทน ฉันอยากจะให้คุณได้ไปเห็นเองจริง ๆ กลลวงตานี้มีความเกี่ยวข้องกับนิทานพื้นบ้านของญี่ปุ่น

ในสนามระหว่างห้องนิทรรศการถาวรและห้องพิเศษ จะเป็นวิวที่สามารถมองลงมาเห็นจากคาเฟ่ได้ด้วย ที่หัวมุมติดกับประตูเป็นท่อไม้ไผ่ที่ยื่นออกมาจากบ่อน้ำ ลองรินน้ำลงไปในนั้นดู ถ้าเอาหูแนบท่อ ก็จะได้ยินเสียงน้พกระทบกำแพงฟังคล้ายดนตรี

พิพิธภัณฑ์ไซโตะช่วยบอกเล่าเรื่องราวของตระกูลชนชั้นสูงในงุโจพร้อมกับให้ความรู้แง่มุมวัฒนธรรมกับประวัติศาสตร์ด้วย ช่วยสะท้อนภาพของวิถีชีวิตชาวญี่ปุ่นในเมืองของฉันได้เป็นอย่างดี