การไปฮิโรชิม่าครั้งนี้ เป็น Field Trip ของทางมหาวิทยาลัยค่ะ ถือเป็นประสบการณ์อันทรงคุณค่าและให้ข้อคิดมากมาย
หลังจากที่ได้เดินดูจนทั่วพิพิธภัณฑ์ ได้เห็นภาพจำลอง เห็นคลิปวิดีโอ เห็นเสื้อผ้าของผู้ประสบภัย ชิ้นเนื้อเล็บมือของลูกที่คนเป็นแม่ตัดเก็บไว้เป็นของต่างหน้าให้พ่อที่ออกไปรบกลับมาดู จักรยานสามล้อของลูกชายที่ปั่นๆอยู่ก็ถูกระเบิด กล่องข้าวเหล็กที่ยังไม่ทันได้ถูกเปิดทานแต่ก็เป็นจุลไปเสียก่อน แต่ละอย่างในพิพิธภัณฑ์ทำให้เศร้ามากค่ะ เพลงประกอบก็บิ๊วอารมณ์ได้ดีมากเหลือเกิน หดหู่สุดพลังค่ะ ถึงแม้จะเป็นระเบิดเพื่อสร้างความสงบแก่โลก แต่ก็ทำให้ผู้บริสุทธิ์หลายแสนชีวิต ต้องจากไป
ขออย่าให้มีสงครามอีกเลยค่ะ
