หากมีใครสักคนถามถึงญี่ปุ่น ภาพชีวิตที่เต็มไปด้วยอณูของวัฒนธรรม เสน่ห์ภูเขาไฟฟูจิ ซ้อนทับด้วยความเร่งรีบของสังคมเมือง ย่านช็อปปิ้งลือชื่อ และของกินสดอร่อยที่อยากจะไปสัมผัสเองสักครั้ง ดูเหมือนจะเป็นสิ่งแรกๆ ที่ผุดขึ้นมาความคิด แต่แปลกดี เมื่อคำถามเปลี่ยนเป็น “ถ้าไปญี่ปุ่นแล้วอยากจะพบสัตว์อะไร” ในสมองของฉันกลับว่างเปล่า แล้วสิ่งที่โผล่เข้ามาทักทายตัวแรก ก็กลายเป็นเจ้าแมวเก้าชีวิต ‘โดราเอมอน’ อดจินตนาการไม่ได้ว่าถ้าได้เจอตัวเป็นๆ อยากจะขอ ‘ประตูไปไหนได้ทุกที่’ สักบาน นึกครึ้มใจเมื่อไหร่จะได้แว้บไปโผล่ญี่ปุ่นแบบไม่ต้องเสียค่าตั๋วเครื่องบิน
คนไทยยกโขยงไปเที่ยวแดนอาทิตย์อุทัยกันครืนๆ แต่เชื่อไหมว่าด้วยปัจจัยหลายอย่างทำให้ฉันไม่เคยมีโอกาสได้ไปสักครั้ง ล่าสุดคุณนายแม่ไปร่าเริงมาเมื่อต้นปี พร้อมกับเรื่องราวสนุกสนานชนิดฟังเป็นปีก็ไม่จบ หากสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันติดใจได้มากกว่าความศิวิไลซ์ คือเจ้าสัตว์ขนปุยน่ารักตัวหนึ่งที่คุณนายเล่าว่าเป็นมาสคอตประจำท้องถิ่น “Ezo Momonga” กระรอกบินตัวจิ๋ว ที่พบได้บนเกาะฮอกไกโดเท่านั้น ฟังชื่อยังไม่ทันจบก็ต้องขอยืมไปเสิร์ชดู ทันทีที่รูปภาพเด้งขึ้นมา ฉันถึงกับต้องร้องว่า “แม่คุณเอ๊ย…” เพราะในความรู้สึกของฉัน เจ้า Ezo momonga นี้ช่างน่ารักน่าชังเสียเหลือเกิน เป็นส่วนผสมอันลงตัวของตุ๊กตาน้อยๆ ที่ดิ้นดุกดิกได้ ตัวเท่ากำปั้น ชัดที่สุดคือพุงกลม แถมตายังกลมโตแป๋วแหวว ให้นั่งมองทั้งวันก็ไม่เบื่อ ศึกษาจนรู้ว่าเดี๋ยวนี้มีการนำเจ้าตุ๊กตาบินได้ตัวนี้มาเป็นสัตว์เลี้ยงแล้วเหมือนกัน แต่ฉันส่ายหัวบอกตัวเอง “ไม่ล่ะ ถ้าจะพบกันสักครั้งขอให้เป็นในที่ที่เจ้าอยู่” เพราะในธรรมชาติทุกสิ่งสวยงามกว่าเสมอ…เอาล่ะ ถ้าตอนนี้ใครถามฉันว่าไปญี่ปุ่นแล้วอยากเจอสัตว์อะไรฉันก็มีคำตอบแล้ว แต่ถามว่าเพราะอะไร? โถ ยังไม่เห็นความบ๊องแบ๊วของมันอีกเหรอ “แล้วเจอกันนะ Ezo momnga”