วัดพุทธ รินโนะจิ ที่เซ็นได

หลังจากใช้ชีวิตอยู่ในญี่ปุ่นชั่วระยะหนึ่ง คุณจะเริ่มมีความคิดว่า "ถ้าคุณได้เห็นวัดหรือศาลเจ้าหนึ่งแห่ง คุณได้เห็นวัดหรือศาลเจ้าทั้งหมด." ผมคิดเช่นนั้นด้วย จนกระทั่งผมไปเยี่ยมชมวัดพุทธ รินโนะจิ (Rinnoji) ที่บ้านใหม่ของผมที่เซ็นได เขตมิยากิ (Miyagi) เพียงแค่เดินเล่นสิบถึงสิบห้านาทีจากสถานีรถไฟ คิตะ เซ็นได หรือสถานีรถไฟ เจอาร์ วัดสามารถเข้าถึงได้ง่ายสำหรับชาวบ้านและนักท่องเที่ยว วัดนี้อาจจะค่อนข้างเป็นความลับสำหรับบุคคลภายนอก ผู้ที่มาเซ็นไดมักจะไปยังจุดท่องเที่ยวที่รู้จักกันดี เช่นมัตซุชิมะ (Matsushima) ศูนย์นานาชาติ หรือพิพิธภัณฑ์เมืองเซนได ทำให้การไปยังสวนรินโนะจิที่งดงาม ของ ของผม เงียบและสงบ ไม่มีผู้คนจอแจ (แม้จะอยู่ในช่วงฤดูท่องเที่ยวของสัปดาห์ทอง)

วัดรินโนะจิ แรกเริ่มสร้างขึ้นที่ ยะนะกะวะ (Yanagawa) ซึ่งปัจจุบันอยู่ในเขตฟุกุชิมะ (Fukushima) ในศตวรรษที่ 11 ผู้นำตระกูลดะเทะ (Date) โมะชิโมะเนะ (Mochimone) สร้างวัดนี้ในปี 1411 เป็นของขวัญสำหรับยายของเขา วัดถูกย้ายไปยังมิยะกิ เมื่อขุนศึกในตระกูล มะซะมุเนะ (Masamune) ตั้งเซ็นไดให้เป็นเมืองหลวงอาณาจักร ในวันนี้อาคารของวัดได้มีการการบูรณะและซ่อมแซม แต่ก็ยังดูเก่ามาก และยังดูกลมกลืนกับภูมิประเทศรอบๆ

เมื่อเดินทางมาถึงที่วัด คุณจะเห็นว่าวิววัดรินโนะจิจากถนน ไม่ค่อยจะน่าทึ่งนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นทางบันไดขึ้นเขา ที่ไม่ช่วยกระตุ้นความขี้เกียจเลย เดินขึ้นไปตามทาง หรือจะเดินชมวิวโดยใช้เส้นทางสวนแคบๆ ในที่สุดคุณก็จะมาถึงหน้าวัด นอกจากพุ่มไม้ ต้นไม้และรูปปั้นในพุทธศาสนาแล้ว นี่ไม่ได้เป็นจุดหลักสำหรับเยี่ยมชม คุณจะต้องไปที่ประตูทางเข้าวัด จ่ายเงิน 300 เยน ผ่านเข้าไปในประตูหมุน และเตรียมที่จะก้าวเข้าสู่สวรรค์ของคนรักธรรมชาติ

จากประตูทางเข้าที่ค่อนข้างมืด ไปสู่แสงสว่างสไว ธรรมชาติ และความงาม คุณได้เข้ามาในสวนหลัก ทางเดินหินและสะพานพาดผ่านไปรอบๆสระน้ำที่เต็มไปด้วยปลาคาร์พ คอยดูดีๆ คุณจะเห็นเต่าและลูกอ๊อดจำนวนมาก ว่ายน้ำอยู่รอบๆ ภาพที่สลัวๆ ระยะไกลๆคือเจดีย์สามชั้น เดินไปอีกนิดและข้ามสะพานโค้งเล็กๆ ก็จะไปถึง บ้านน้ำชา สุสานพุทธและหลุมฝังศพของตระกูลดะเทะ ก็อยู่ในวัดนี้ เพลิดเพลินไปกับการเดินเล่นช้าๆ ในสวน และหยุดดมดอกกุหลาบ ไม้แกะสลักที่ละเอียดหยิบ รูปปั้นหิน และมีม้านั่งในที่ร่มรื่นมากมาย ยังโอกาสให้คุณกลับคืนสู่ธรรมชาติและตัวคุณเอง ด้วยสถานที่อย่างวัดรินโนะจิ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเซ็นไดเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นเมืองของต้นไม้ ก็เพราะมีพื้นที่จำนวนมากของความเขียวขจี